Gehiago

Hasteko pare bat gauza etxeko frantxesei buruz. Tipo jatorrak dira, baina frantxesak, nik zorionez (edo hobe esanda zoritxarrez) frantxes askorekin tratatu behar izan dut lanean ibili ditudan udaretan asi que badakit nolakoak diren, ez da inoiz generalizatu behar baina badaude gauza batzu gabatxo guztiak deskriabtzeko balio dutenak; beraz ni okerrekoraino ere prest nengoen iritxi aurretik. Lehen inpresia oso ona izan nuen, autobus geltokira hurbildu baitziren nire maletekin laguntzera. Gainontzeko egunetan ezin esan ba ezer txarrik egin dutenik baina bastane a su bola dihoaz, saloia ere hartu dute beraien gela baitz bezala han han ibiltzen dira. Arazoa da Iñigok bi hilabete iragan behar izan dituela beraiekin bakarrik eta ya oso nazkatuta dagoela, ulertzekoa da, beraz apenas dugu beraiekin harremanik, hori bai normalean denok elkarrekin afaltzen dugu. Pasadan hastean beraien lagun bat etorri zen baina hemen egongo ez balitz bezala ze apenas pare bat 'kaixo' edo 'agur' esan dizkiogu elkarri. Orain haiek gabe gaude etxean, San Petersburgora joan dira eta lau egunetarako.

Ea bestelako kontuak. Igandean Diego etorri zitzaigun bisitan, Gazteizko mutil bat duela bi urte gure antzera fakultatetik Erasmus ikasle gisa etorri zena eta oraindik hemen jarraitzen duena. Antza denez neska finlandiar batekin hasi omen zen, gero bigarren urtean karrera amaierako proiektua egiteko bertan geratu zen ta orain ya neska harekin bizitzen jarri da, eta lan bila dabil. Ea, ze gehio, asteartean igerilekura joan nintzen, Donostian nagoela urtean behin juten banaiz asko, hona etorri ta ya segituan jun behar. Ba kriston tokia da, igerilekua lo que es igeri egiteko lekua, ba ohikoa, baina gero bazituen bestelakoo gauzak. Hasteko sauna normal bat, beste sauna heze horietako bat, jo, hau askoz ere hobea, bero asko bai, baina jasangarriagoa, gaienera usai bitxi bat ere bazuen, baina ona; por cierto, mixtoa zen, ta han ez zaigu ba sartzen emakume bat bere bi seme-alabekin, dena den ez zen ezertxo ere ikusten, dena lurrinak estaltzen baitzuen. Gero, bazegoen beste igerileku bat, baina presiopean ura botatzen duten iturri horietakoz betea, a ze gozatua, tobogan handi bat ere bazegoen, ume txikiak bagina bezala ibili ginen.

Herenegun Christine-ren etxean elkartu ginen lagun batzu pizza jateko, baina guk egindakoa eh? masa eta guzti. Dexente tardatu geneuen ze 8 lagun ginen eta lau pizza inguru egin behar izan genituen, labean denentzako lekurik ez zegoenez, ba itxaron behar, baina guay, oso onak atera ziren. Gero gauekoa kasi hobe ez kontatzea. Dena Iñigoren errua izan zen, messenger-ean zebilela enteratu zen eklipsea zegoela ta klaro guk hain iparraldean egonda primeran ikusiko genuela (egia esan izarrak behintzat ezinhobe ikuste dira). Han ibili gienen diskutitzen ea jeikiko edo ez ta azkenean erabaki genuen goizeko 3-etan jartzea iratzargailua. Kostata, baina jeiki ginen, kriston hotza kalean, eta gu kamara ta guzti prest instantatea on bat hartzeko. Zakurran kaka! hori ilargia baino ez zen, bestetan baino zeozer argitsuago baina beste ezer ez. Nada, berriz bueltan etxera. Baina klaro goizeko 5-etan hasten omen zen ilargia eguzkitik hurruntzen, asi que ordun ere altxa behar. Oraingoa hobea izan zen, zeozer nabaritzen zen, baina igual dio, orain ere EH-an egingo ez genituzkeen gauzak egiten, soilik atzerrian gaudelako. Ta bueno, gero ya 7:20-tarako berriz jeiki in behar, asi que pentsatuko duzuen bezala hurrengo eguna kostata pasa genuen. Gaurkoz nahiko. JOTAKE.

Zubia.JPG

IM001931.JPG, originally uploaded by andoni_albizu.

Herriari gauza asko eska dakizkioke, baina bista ederrak izatea behintzat ez.

Bigarren astea

Aurreko mezuan ahaztu egin zitzaidan komentatzea gauza nahiko kurioso bat, kuestioa da hemen pizzeria ugari daudela eta ostiral, larunbata eta azteazkenetan (EH-ko ostegunen tankeran hemen azteazkenak daude) irekita egoten dira gauez. Taberna guztiak 3:30-ak inguruan ixten dituzten bitartean hauek gau osoa zabalik, arraroa ezta? Denek bertako neskei galdetzea besterik ez didazue egiten eta egia esan apenas konta diezazueket ezer, gutxi batzuekin hitzegin baino ez baitut egin. Larunbat gauean dena den, han hurbildu zitzaiten bat (oso polita ... beno oso osa zegoen) baina finesez hizketan. Pentsatuko duzuen bezala nik ez nion ezertxo ere ulertu (iada jabetu naiz 5 urte hemen pasata ere finesez ezer jakin gabe jarraituko nukeela, hizkuntza zailagorik!), ta bera hortaz jabetetzean, "ah, finesa zinela uste nuen" esan zidan, ta ya bigarrena da, jo, ohartarazi ninduten lagunek hemen ez nindutela atzerritar baten tankeran ikusko ta hala da.
Beno, goazen beste kontutara ya. Ya askoz ere gustorago nago hemen. Lehen egunetan ez nintzen oso gustora sentizen, granoz beteta, entzumen arazoekin eta eztarriko minarekin iritsi bainintzen, baina ya erabat sendatu naiz. Herenegun hasi nituen klaseak baina uste dut lehen ebaluaketa honetan ezer gutxi egingo dudala, apenas batitu klaserik. Ikasgaiak oso motzak dira eta erraz xamarrak, deskatsuak izanten ditugu klase 45 minuturo eta ikasgaia amaitu bezain pronto dugu azterketa, nahiko desberdina EHU-rekin alderatuta, hobe. Oraingoz karrera amaierako proiektuarekin aurreratzeko aprobetxatuko dut, baina klaro horretarako nire ordengailua behar dut; atzo iritsi zitzaidan arren (kaxa unibertsitatera iritxi zen, ta han denak arrituta zeuden halako kaxa handia nirela zela esatean) oraindik kableak, teklatua eta abar dituen bestea ez dut asi que itxaron egin behar. Por cierto askok oraindik ez duzue jakingo zerri buruzkoa den proiektua, ta kontatu egingo dizuet, sinple sinple ze badaude informatikan tutik ere ez dakitenak. Gauza da RISK mahaiko jokoaren ordenagailuko bertsio batean nabilela lanean, oraindik zenbait gauza osatzeke daude baina lo que es jolastu, jolastu daiteke. Askok pentsatuko duzue, "ta hori da goi injenieritzako karrera baten karrera amaierako proiektua?", ba ez da hori, beno horretan oinarritzen da, baina nire helburua orain makinari adimena gehitzea da, hobe esanda ikasteko gaitasuna; makina bera adimen artifizialeko teknikaren batekin entrenatua izango da eta honela gero edonork jolastu ahal izango du bere aurka, asmoa ahalik eta adimen handiena gehitzea da, egia esan gaur egun badauka zeozer, baina nahiko primitiboa. Polita dirudi eta uste dut gustora egingo dudala, eragozpen handiena zera da, tutorea han dudala Donostian eta email bidez baino ezin izango naizela berarekin komunikatu itzultzen naizen arte (esan al dut Ekainera harte ez naizela itzuliko? ez dut uste Gabonetan han izango naizenik), ta hemengo fakultatean ez dagoela irakaslerik arlo honetan lagun diezadakeenik; ez dio inporta, zeozer egingo da :-). Oraindik ez dizuet etxeko frantxesei buruz hitzegin, hurrengo mezurako utziko dudala uste dut.

Lehen Parrandak

Badihoa ba gehienok jakiteko gogoz zaudeten kronika. Ostiral eta larunbat gauetako plana bera izan da Iñigo, Christine izeneko neske alemanarriarentzat eta niretzat: afaldu, zerbeza batzuk edanaz kartetan ibili, tabernaren baterara joan hitzegin eta musika ona entzuteko, eta azkenik Gina-ra joatea. Finlandian inoiz izan den orok aldez aurretik ohartarazi baninduten ere, egia esan ezin esplika daiteke hemen duten arazo larria alkoholarekin. Ea, hasteko, Gobernuaren esku dauden denda berezi batzuetan baino ezin daiteke erosi alkohola, eta herri guztia bertara joaten bada ere erostera, askok lotsatuta bezala, dendatik irten bezain pronto gorde egiten dute erositakoa, denek berdina egiten badute, zertaz lotsatu? porcierto, oso oso garesti dago dena, irabazi galantak izangoditu estatuak, hauek edaten dutenarekin ... Bigarrenik, behin etxean mozkortuta, jendea tabernetara joaten da hare eta gehiago edatera, eta panorama benetan larritzekoa da. Ostiralean izan ginen lehen tabernan, mundu guztia 35 urtetik gorakoa zen, jende zaharragoa ere bazen bertan, batzuk hizketan, beste batzu erdi lokarturik, baten bat bakarrik hizketan, norbaitek kaso egingo ote zion itxaroten, baina oinez zihoan oro balantzaka. Finesak nahiko itxiak dira egunez, baina edanda daudenean zearo aldatzen dira, edonorekin hitzegiten dute betiko lagunak bailiran, baina beno esan didatenez zearo mozkorturik egon arren ez omen dira batere biolentoak.
Larunbatekoa hobe egon zen, jende gehiago baitzebilen, neska polit asko ikusi ahal izan genituen. Uste nuen Suediarren antzera hauek denak errubiak izango zirela, baina ez, halako asko badaude ere, badira morenak eta ilegorriak ere, zein baino zein ederragoa. Beno, itsusi xamarrak ere badira batzu, baina benetan, begia paretik kendu ez izateko asko daude. Han hasten dira dantzan gainera, eroak bezela, inongo lotsarik gabe ... eta hoberena da niretzat datozen 8 hilabetetan hala izango dela! Gainontzean bi finlandiarrekin ere izan ginen hizketan, nongoak ginen galdetzean Iñigok Spain esan zien, ta segituan asi zitzaizkigun futbolaz hizketan, baina nik ordea Basque Country esan nien ta orduan "you are terrrorrrista!" haiek, baina txantxetan noski; Erreala ezagutzen omen zuten, Xabi Alonso, De Pedro. 3:45 aldera etxera, ze orduan ixten dituzte tabernak eta inor ez baita kalean geratzen (noski, iten dun hotzakin).

Lehen Astearen Balantzea

Dagoeneko iragan da astebete Raahe-ra iritxi nintzenetik eta ezer gutxi badago ere kontatzeko, bizi naizenaren berri ematea egoki iruditu zait. Aste honetan ikasle zein irakasleek oporrak ditugu fakultatean, pentsa, hona etorri ta dagoeneko oporrekin. Hontaz, astea herria ezagutzen eta kurtsoan zear behar izango ditudan gauzen preparatibotan egin dut: bankuko kontua egin, finesezko hiztegi bat erosi (EH-tik nenkarreran galdu egin zitzaidan lehen egunean autobus geltokian), polizira joan (ez, ez, ez uste kartzelara eramango nautenik, hiru hilabete baino gehiago egon behar izanez gero, jakinarari egin behar da), ikasle zein liburutegiko txartelak lortu ... asi que ia erabat prest nago, baina ez guztiz. Postaz bidali nuen ordenagailua ez da oraindik iritxi eta Iñigoren portatilarekin moldatu behar naiz; hemen interneterako atzipen oso azkarra dugu eta dohainekoa gainera, aprobetxatu behar. Ordenagailuarekin batera musika mordoa dakarkit, 700 diska inguru mp3 formatuan, badakizue musikarik gabe ezin naitekee bizi ("music is my life, music is my MEDICATION", Logan Mader). Baina bada beste gauza bat gehigo arduratzen nauena, zein izango diren nire ikasgaiak kurtsoan zear; nolatan nabilen horrela galdetuko duzue, ba gauza da kurtsoarekin erlazionaturiko informazio guztia ordenagailuan dudala eta honetaz gain fakultateko koordinatzailea oporretan izan dela aste honetan, asi que bihar bertan dena konpontzea espero dut.
Esan bezala herria pixkat ezagutzeko aukera izan dut. Txikia da (23.000 biztanle inguru) eta behar dena aisa aurki daiteke, baina hala eta guztiez ere zenbaitzuetan bizikleta hartzeko beharrean aurkitzen gara (etxean badugu bat eta oso ondo etorriko zaidala uste dut, ya pentsatzen jarria nintzen hainbeste denboraren ondoren, Donostian egunero bizikletan ibili eta gero, hemen 8 hilabete gabe egon ondoren, ahaztuko ote zitzaidan ibiltzea) distantziak handi xamarrak direlako, esan nahi dut ez daudela gune guztiak pilatuta EH-an ohikoa den bezala. Etxea berriz, primerakoa, uste dut aurreko mezuan komentatu nuela baina hala da, ezinhobe dago kokatua gainera: kanpusean bertan, erdigunetik gertu, itsasoa bi pausutara dugula eta nahi izanez gero pasealdi politak emateko basoa ondoan.
Lehen Iñigo aipatu dizuet baina ez dut uste aurkeztu dizuedanik. Iñigo Zarauzkoa da eta nire antzera Donostiako Informatika Fakultatetik dator Erasmus ikasle bezala. Berak ere ikasgai gutxi batzu baino ez ditu karrera amaitzeko baina horretaz gain lan bat aurkitu du bertako fakultatean programatzaile gisa eta soldata onarekin gainera. Etorri aurretik apenas elkar ezagutzen genuen baina orain nahiko lagun egin gara, uste dut bi hilabetez bi frantsesekin bakarrik bizitzen egon ondoren desiatzen zegoela "normala" den norbait iristeko. Hau da dena oraingoz, hurrengo mezuan aurreko bi egunetan egindako parrandaren berri izango duzue.

Etxearen Aurrekaldea.JPG

IM001936.JPG, originally uploaded by andoni_albizu.

Hau nire etxea duzue Raahen. Ikusten duzuen bezala handia da, asi que edonorentzako lekua daukagu inor hotz pixkat bat pasatzera animatuz gero.

Afaltzen.JPG

IM001819.JPG, originally uploaded by andoni_albizu.

Beno, hau 04-10-15ean Finladiara etorri aurretik agurtzeko egindako afariko argazkia duzue.

Lehen Mezua (email)

Kaixo denoi!
Zuotako gehienok jakingo duzuen bezala Finlandian naiz, Oulu Polytechnic Unibertsitateko Erasmus ikasle bezala 8 hilabetetarako. Etorri aurretik lagun asko agurtzeko aukera izan dut baina beste batzurekin ezinezko suertatu zait, asi que bueno, sentitzen dut, bueltatzean izango da denbora elkartzeko. Gaurkoa bigarren eguna dut Raahen (hala deitzen da nire herria, mapan ez duzue aurkituko nahiko txikia baita baina Oulu hiritik oso gertu dago) eta oraindik bizimodu berrira ohitu ez banaiz ere nola edo hala moldatu naizela uste dut. Egia esan bildurrik handiena ez nion ez bertako hotzari, hizkuntzari, janariari edo hainbeste denbora etxetik kanpo egoteari, baizik eta bidaiari; zihur nengoen behin hona helduta oztopo guztiei aurre egiteko gai izango nintzela baina iritxi aurretik bi hegaldi hartu behar nituen eta behin Finlandian bi autobus (que por cierto azkenak ziren), eta hortan edozein atzerapen edo bestelako eragozpenek zer egin ezinik utziko ninduen herrialde atzerritan batean. Zorionez dena behar bezala atera da eta ya hemen nago. Etxean oso arrera ona egin didate, Zarauztar bat eta bi frantxesekin nago (bat baino gehiago parrez lehertzen egongo da, nik hauei dieten paketea jakinda, bana tira, jatorrak dira), eta izugarrizko lekua da: etxe osoa gu laurentzako baino ez da eta benetan handia da, fakultate ondoan dago, interneterako atzipen azkar eta dohainekoarekin, lotarako ohe eta sofa anintzekin eta oso merkea. Aste honetan ez dut klaserik asi que denbora adina dut denerako baina kontuan hartzekoa da dagoeneko arratsaldeko 6-tarako gaua dela (eta hau okerrerunz joango da) eta goiz jeiki beharra dago argitasunik ikusi nahi bada. Atzo saunan izan ginen laurok, ni izan nintzen irteten lehena klaro, ze beraiek ohituta zeuden; asko harritu ninduena zera izan zen, afaltzeko saltxitxak genituela eta hara eraman zituztela bertan egin zitezen, gu barruan geunden bitartean, noski 80 gradutan txuleta bat eramanez gero ere egingo da! Oraingo honetan email bidez eman dizkizuet bertako berriak baina aurrerantzean seguraski beste era batean moldatuko naiz; web orri bat argitaratzeko asmoa dut, eguneroko on-line baten tankeran, bertan nire kontuak irakurri eta argazkiak ikusi ahal izango dituzue, prest izan bezain pronto emango dizuet helbidea. Dena den, oraingoz ordenagailu gabe nabil, pasadan astean bidali bainuen korreoz (noski mp3-z eta pelikulez beteriko cd mordo batekin) eta Iñigoren portatilarekin nabil; ordenagailua iritxi arte ezin dut proiektuarekin jarraitu (bai Herrisk-ekin) baina baditut bestelako gauzak egiteko. Badakit batzuetan luzeegiak egiten direla nire mezuak irakurtzeko, horrregaitik pentsatu dut laburpen tankerako batzu egingo ditudala, dena ikusiko da. Batzueri kosta egingo zaizue euskaraz irakurtzea baina ohitu beharko zarete ze ez naiz ni orain hasiko mezu guztiak itzultzen, asi que praktika bezala har dezakezue. Por cierto, erantzunak ongi etorriak dira eh? ze gero denek didate: "ah bai, irakurri nituen zure mezuak, oso ondo zeuden ..." baina gero idatzi gutxi batzuek, asi que ez zaitezte izan alperrak, horrela hango kontuak jakingo ditut. Beno ba, laister arte, ondo segi.

Andoni Albizu Martikorena

SARRERA

Kaixo! ongi etorri Andoniren Finlandiako online egunerokora. Hemen, zortzi hilabete hauetan herrialde hotz honetan izango ditudan berri beroak izango dituzue irakurgai. Argazkiak ere jartzeko asmoa dut baina lehenik gune honek nola funtzionatzen duen ikasi beharra daukat.